La Marmotte is al tientallen jaren een begrip. Reden voor Sport Communication om de naam te verbinden aan enkele andere cyclo’s. Zoals La Marmotte Pyrenees die je over de legendarische cols van de Pyreneeen brengt. Deze cyclo in de Pyreneeen werd in 2016 voor het eerst gehouden en is alles behalve een slap aftreksel van La Marmotte Alpes, zoals de oer-Marmotte tegenwoordig heet.

De 5600 hoogtemeters die je in slechts 160 kilometer moet overwinnen zijn wat dat betreft veelzeggend. Je blijft klimmen en de hellingen zijn bij tijd en wijle afgrijselijk steil. Je bedwingt onder andere de Tourmalet en de Col d’Aspin.

De start is ’s ochtends in Luz Saint Sauveur of Argeles Gazost(startplaats wisselt per jaar). Daar mag je gelijk in de klimmodus om de Tourmalet te beklimmen, een klim van 19 kilometer waarin je 1400 hoogtemeters overwint. Vooral de laatste kilometer met een stijgingspercentage van meer dan 10 procent is loodzwaar. Dan volgt de lange afdaling naar Sainte Marie de Campan. Daar vandaan beklim je de Hourquette d’Anzican. Minder steil, maar met een iets grilliger verloop. Je daalt weer af naar Cadeac om dan de Col d’Aspin te beklimmen. De eerste 8 kilometer van deze klim zijn goed te doen, maar naar het einde wordt het weer zwaarder. Menig deelnemer vervloekt de laatste 4 kilometer van deze klim.

Je keert weer terug in Sainte Marie de Campan om opnieuw de Tourmalet te beklimmen. Alleen nu van de zware kant. De eerste vier kilometer kun je er nog even inkomen met stijgingspercentages tot 5 procent. Maar de 12 kilometer daarna zijn moordend. Steil, ongelijkmatig, verschrikkelijk. Als toetje volgt dan nog de slotklim naar Hautacam of Luz Ardiden (finishplaats wisselt per jaar), beide klimmen zijn bekend uit de Tour de France en zijn ongeveer 13 kilometer met een gemiddelde tussen de 7 en 8 procent. Maar wat zeggen gemiddeldes? Je zult je op deze klim menig maal afvragen waarom fietsen eigenlijk leuk is. Het antwoord krijg je op de top, waar de apotheose van de finish wacht.